Ruslandreis 7 augustus 2006,
van Kostroma (RUS) naar Jaroslavl (RUS)
GPS 57º27’29,22N 39º44’42,30”.
Km Teller 160038
Een korte reisdag, zonder ommetjes genomen. Even temidden van de Gorbatsjov-flats een supermarkt in gedoken waar ze alles hadden, ook nog wijn, dus maar wat flessen ingeslagen voordat de Moskouse wijncrises tot hier doordringt.
Even een vakantiedag in ons drukke reisbestaan. Ons aller -door Mieke geïntroduceerde- stopwoord is: ‘aufschiesen’.
Tijd voor de was en wat mijmeringen:
Het landschap is nog altijd vlak, héél veel bos, afgewisseld met grasland en bouwland.
De temperatuur is lekker, niet te warm, niet te koud, soms lange-, soms korte broeken en mouwen.
De winter speelt een grote rol in het Russische leven, dit gure fenomeen wordt telkens weer genoemd. Hoe lang hij duurt, hoe koud het dan hier is en hoe de wegen door de sneeuw en het ijs worden beschadigd. Die zelfde wegen kunnen dan alleen gedurende een paar maanden weer worden hersteld.
In de Wolga komt een meter dikke ijslaag in het voorjaar kruiend de oevers en bruggen belagen.
De wegen hier zijn redelijk, maar onbetrouwbaar: plotseling kan er een enorm gat in zitten of kan de mooie vierbaans weg overgaan in een hobbelige 2 baans weg, om even later een ‘lappen-weg’ te worden.We verbazen ons er telkens weer over dat over al die duizenden kilometers weg er om de zoveel tijd een bushalte staat, waar heel vaak ook mensen staan te wachten, die uit het niets lijken te komen: of bosbessen en paddestoelen plukkend uit het bos, of komend uit een tussen de bomen verscholen dorpje van tien huizen.
Maar je raakt eraan gewend. Net zoals aan de ontelbare hoeveelheid mensen langs de weg die iets proberen te verkopen, de slechte wegen, de mooie kerkjes langs de weg. Zelfs aan de was doen op ons ‘dorpspleintje’ (de cirkel campers).
Iets waar we moeilijk aan wennen is de (meestal) stugge, stuurse houding van de Russen. Klantvriendelijkheid moeten ze nog leren. Efficiëntie ook. We laten een spoor van chaos achter in Rusland van alle cafeetjes waar we met z’n 30-gen gaan koffie drinken.
Zoals Frank zei: ‘We naderen ons verzadigingspunt’. Daar heeft hij, denk ik, wel gelijk in, alhoewel ik het nog altijd prachtig en indrukwekkend vind. Maar je stompt toch een beetje af. We kunnen de kerken die we gezien hebben echt niet meer tellen.
Nu, na de was, eerst even lekker genieten van de zon op ons dorpspleintje...
Marja is kapster en een ieder kijkt toe hoe Ab wordt geknipt
Voor meer foto’s zie Alle Rusland Reis Foto's
Om terug te gaan naar de hoofdpagina: Telu's Rusland Reis